Budynek został wzniesiony najprawdopodobniej na początku XX wieku. Reprezentuje typ charakterystyczny dla niewielkich gospodarstw, które powstawały w wyniku parcelacji majątków ziemskich właśnie w tym okresie. Usytuowany został szczytem części mieszkalnej w stosunku do drogi wiejskiej biegnącej wzdłuż wału przeciwpowodziowego. Z uwagi na swoje walory architektoniczne, dom ten został wpisany do wojewódzkiej ewidencji zabytków.

Obiekt wchodzi w skład zagrody wielobudynkowej. Jest to typ wolnostojącego budynku mieszkalnego, co wyróżnia go od pozostałych podobnych domów zlokalizowanych w Michalu (nr 2, 11, 12). Przyziemie budynku zostało wzniesione w konstrukcji murowanej z cegły, natomiast ściany szczytowe użytkowego poddasza zbudowano w konstrukcji szkieletowej wypełnionej cegłą. Całość została przykryta dwuspadowym dachem o dość wysokim kącie nachylenia połaci dachowych. Dodatkowo dach posiada delikatne załamanie uzyskane przy pomocy przypustnic. Pokrycie dachowe stanowi dachówka ceramiczna, zakładkowa.

Budynek założony został na rzucie zbliżonym do kwadratu o wymiarach 6,5 m x 8 m. W jego wnętrzu znajduje się niewielkich rozmiarów sień ze schodami prowadzącymi na piętro i do piwnicy, kuchnia oraz jedna izba.

Elewacja wschodnia – frontowa – jest niesymetryczna, trójosiowa. Jej osie wyznaczają otwory okienne oraz wejście do budynku poprzedzone gankiem. Elewacja zachodnia jest jednoosiowa, niesymetryczna. Na szczególna uwagę zasługuje elewacja południowa, której szczyt wzniesiono w konstrukcji szkieletowej o dekoracyjnym układzie elementów. W przyziemiu posiada ona jedno okno z okiennicami. Druga kondygnacja podzielona została na sześć osi wyznaczonych przez słupy konstrukcji szkieletowej biegnące od podwaliny do górnego rygla. Między słupami rozpięte zostały dwa poziomy rygli. Całość tworzy dość regularną kratownicę. W centralnym, nieznacznie większym polu znajduje się otwór okienny. W dolnych polach, bo bokach czterech centralnych słupów znajdują się listwy ułożone w trójkąty. W samym szczycie znajduje się para krzyżujących się zastrzałów tworzących figurę św. Andrzeja, z mieczami dolnymi. Wypełnienie konstrukcji szkieletowej stanowi cegła.

W Michalu warto zwrócić również uwagę na inne domy o podobnej architekturze (nr 4, 11, 12) pochodzące również z początku XX wieku, a także obiekty związane z funkcjonującym niegdyś w pobliżu folwarkiem, do których należy dwór z początku XX wieku, kuźnia i kilkukondygnacyjny młyn. W miejscowości zachowały się także przykłady drewnianej zabudowy typowej dla wsi olęderskich. Najcenniejszymi z nich są domy nr 9, 65 i 68, które łączyły pod jednym dachem część mieszkalną i gospodarczą, oraz budynki nr 69 i 133 należące do typu zagród rozproszonych. Te wzniesione w XIX wieku obiekty zachowały w dużej mierze swoją pierwotną formę i charakterystyczne elementy stolarki okiennej i drzwiowej.

Wyjątkowo atrakcyjnym zabytkiem jest Biała Karczma wzniesiona na przełomie XIX i XX wieku w sąsiedztwie przeprawy łączącej Michale z Grudziądzem, na miejscu starszego obiektu pełniącego funkcję gospody przynajmniej od XVI wieku. Odrestaurowany w ostatnich obiekt cechuje się wysokimi walorami architektonicznymi, a jego najcenniejszą część stanowi obszerna sala balowa ze sceną dla orkiestry, galerią i wspaniałymi malarskimi dekoracjami wykonanymi około 1900 roku. Biała Karczma słynęła przed 1945 rokiem z działającej w niej restauracji oraz nieistniejącej od lat powojennych muszli koncertowej i pięknego parku. Obecnie obiekt pełni ponownie funkcje restauracyjne.

Niemałą atrakcją dla miłośników techniki jest most kolejowo-drogowy łączący Michale z Grudziądzem, noszący imię Bronisława Malinowskiego (1951-1981), polskiego lekkoatlety, zdobywcy złotego medalu na olimpiadzie w Moskwie (1980) i srebrnego w Montrealu (1976) w biegu na 3000 m z przeszkodami. Most został zbudowany w latach 1876-1879. Jego konstrukcję tworzy jedenaście przęseł wspartych na dwunastu potężnych filarach. W momencie oddania go do użytku most grudziądzki liczył prawie 1100 m długości i był najdłuższym obiektem tego typu na terenie państwa niemieckiego. Z uwagi na swoje strategiczne znaczenie został on dwukrotnie zniszczony w czasie drugiej wojny światowej – w 1939 i 1945 roku. Odbudowano go w latach 1947-1951. W 1981 roku w wypadku samochodowym na moście poniósł śmierć jego patron – Bronisław Malinowski. Most grudziądzki jest najdłuższą w Polsce przeprawą drogowo-kolejową.

Do czasów współczesnych nie zachowały się niestety żadne ślady średniowiecznego kościoła, który funkcjonował w Michalu jeszcze w połowie XVI wieku. Świątynia ta została przed 1565 rokiem przejęta przez osiedlonych w okolicy olędrów i przestała istnieć w kolejnym stuleciu. Niewykluczone, że zajmowane przez nią miejsce znajdowało się w pobliżu nieczynnego od 1945 roku cmentarza ewangelickiego, na którym odnaleźć można ślady dawnych pochówków. Wśród znajdujących się na nim nagrobków dominują obmurowane mogiły ozdobione symboliką nawiązującą do religijności i żalu po utracie bliskich.